Jasne jak słońce

-Phoebe- szybko podbiegłam do niej.-Popatrz na mnie!- ale ona już się zmieniła taka wielka dawka zmieniła by nawet dorosłego dobrze zbudowanego mężczyznę, a co dopiero czternastoletnią dziewczynkę?!
       W tym czasie Brain i Nathan  wyciągnęli rewolwery i strzelili komatom* w łeb. Komatorzy padli na ziemię. A wielka kałuża krwi rozpłynęła się po podłodze. Eryka pilnował Klark i Anastazja. Widać było przerażenie na twarzy Eryka, ale nie aż tak duże jak moje.
-Charlotte...- Brain stanął za mną i położył rękę na moich ramionach  - Ona już nie jest sobą. Musisz się z tym pogodzić...
    Miał rację jej blond włosy pobladły a niebieskie oczy stały się czerwone jak płatki róż.
- Wiedziałam... Każdy którego kocham zginął... Boję się że stracę ciebie,  Nathana, Eryka...- Odwróciłam się i pocałowałam go. 
   A to wszystko zaczęło się dokładnie rok temu. Z czerwonej planety powrócili astronauci z czerwoną wodą przypominającą krew. Po długich badaniach okazało się że ten płyn ma właściwości lecznicze. Otóż on robił ludzi "nieśmiertelnych". Ci którzy sprawowali władzę zaczęli łaknąć wiecznego życia. Ale nie wiedzieli jednego. Istoty z tamtej planety zastawiły podstęp. Były dużo mądrzejsze lecz nie miały stanu stałego były jak woda ciekłe i mokre. 
Ci którzy wypili spożyli lub jakoś przeszło to do ich  krwi nie byli już sobą kierowały nimi te przeklęte istoty. 






komatorzy- ludzie podobni trochę do policji. Ubierali się na czerwono,  zazwyczaj w garniturach. Mieli czerwone oczy po których można było ich poznać.